Ukazała się pierwsza polska monografia o Aleksandrze Prochanowie autorstwa Aleksandra Wawrzyńczaka

Termin: 22.03.2015
Witryna internetowa: www.kksw.ifw.filg.uj.edu.pl

Imperialista, technokrata, mistyk....

Aleksandr Prochanow jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych i kontrowersyjnych postaci dzisiejszej kultury rosyjskiej  oraz życia społeczno-politycznego.

Bogaty, tworzony już od końca lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku dorobek literacki autora obejmuje ponad trzydzieści powieści, kilkanaście opowiadań, kilkaset artykułów, felietonów, co czyni go jednym z  najpłodniejszych współczesnych twórców rosyjskich, zaś różnorodność gatunkowa dowodzi jego wszechstronności. Jeśli dodać do tego fakt, że od kilkunastu lat jest on gwiazdą medialną, regularnie występującą w telewizyjnych talk-show i audycjach radiowych, staje się jasne, iż mamy do czynienia ze znaczącą postacią życia publicznego współczesnej Rosji.

Aleksandr Prochanow jest ambitnym, ale przeciętnym literatem, utalentowanym, acz kontrowersyjnym publicystą, oryginalnym, choć marginalizowanym przez przeciwników ideologiem. Gdy jednak połączymy te wszystkie wcielenia w całość, otrzymamy jedną z najbarwniejszych i najciekawszych postaci życia publicznego współczesnej Rosji. Z tego też względu zasługuje on na uwagę badaczy.

Publikacja zawiera;


Spis treści

Wprowadzenie

Rozdział pierwszy
„Wyruszam w moją drogę" – biografia Aleksandra Prochanowa

1. Rodzinne korzenie – dzieciństwo i wczesna młodość
2. Od Trifonowa do Markowa, czyli rozterki młodego twórcy
3. Na frontach zimnej wojny
4. Od kontestatora pieriestrojki do „inicjatora" puczu. Lata 1985–1991
5. Lata 1991–2000. Żarliwy opozycjonista
6. Na służbie odradzającego się imperium. Lata 2000–2013

Rozdział drugi
Od etnografa do technokraty – wczesna twórczość
Aleksandra Prochanowa
1. Szkic literacki – między dziennikarstwem a literaturą
2. Odblaski Mangazeji – sen o technokratycznym imperium
3. Mała ojczyzna – imperium – centrum. Przestrzeń w prozie Prochanowa
4. Typologia bohatera – romantycy, technokraci, radzieccy „mali ludzie"

Rozdział trzeci
„Słowik sztabu generalnego" – proza wojenno-kolonialna

1. Obraz wojny w Afganistanie w kulturze rosyjskiej – interpretacja postkolonialna
2. Heroizm i tragizm – los żołnierza w „afgańskiej kronice" Aleksandra Prochanowa
3. Afgańczycy oczami „czerwonego Kiplinga"
4. Geneza postaci Wiktora Biełosielcewa. Charakterystyka tetralogii kolonialnej
5. Wojna post-imperialna i wojna pre-imperialna

Rozdział czwarty
Między pieriestrojką i „Piątym Imperium". Publicystyka Aleksandra Prochanowa w latach 1985–2014

1. W stronę opozycji. 1985–1991
2. Epoka Jelcyna (1992–1999) – felietony w tygodniku „Dień" i „Zawtra"
3. Między nadzieją i rozczarowaniem – Prochanow wobec putinizmu
4. „Putin, w którego wierzyliśmy". Mimikra władzy 2004–2012
5. Mistyka i technokracja – „Idea Piątego Imperium"

Rozdział piąty
Między socrealizmem a imperialnym postmodernizmem.
Metamorfozy pisarstwa Aleksandra Prochanowa w latach 1985–2014

1. Popioły Czarnobyla – epitafium imperium
2. Nowa rzeczywistość, nowa poetyka – przestrzeń i postaciowanie jako sposób oceny rzeczywistości społeczno-politycznej kraju
3. Radziecki wizjoner mistyk na zgliszczach imperium. Wiktor Biełosielcew – odsłona druga
4. Powieść Piąte Imperium jako przykład utopii
5. Rosyjski raj zbrukany krwią – proza lat 2003–2014
6. Między spowiedzią i autokreacją. Proza autobiograficzna

Zakończenie

 

A. Wawrzyńczak, Imperialista, technokrata, mistyk. Twórczość literacka i publicystyczna Aleksandra Prochanowa, Wydawnictwo Scriptum, Kraków 2014.

Publikacja ukazała się jako IV tom w serii "Barwy Rusi", której redaktorem jest Grzegorz Przebinda.

Data opublikowania: 21.03.2015
Osoba publikująca: Bartosz Gołąbek