Institute of Eastern Slavonic Studies

23 czerwca 2015 roku, w wieku 85 lat, zmarł profesor Rene Śliwowski, wybitny tłumacz, znawca literatury i kultury rosyjskiej, emerytowany wykładowca Wydziału Lingwistyki Stosowanej,  w latach 1984-1987 dyrektor Instytutu Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego, ceniony nauczyciel akademicki.

René Śliwowski urodził się w środkowej Francji, w rodzinie imigrantów z Polski.
Po II wojnie światowej rodzina Śliwowskich wróciła do Polski. Profesor Śliwowski był absolwentem Państwowego Instytutu Pedagogicznego im. Aleksandra Hercena w Leningradzie, gdzie ukończył filologię rosyjską. Był autorem lub współautorem ponad  dziesięciu publikacji książkowych. Należał do grona najwybitniejszych znawców i badaczy twórczości Antoniego Czechowa, zredagował Antologię dawnej noweli rosyjskiej (1978), wybrał i wstępem opatrzył Opowieści niesamowite. Groza i niesamowitość w prozie rosyjskiej XIX i XX wieku (1975). Na język polski przełożył dzieła między innymi Antoniego Czechowa, Andrieja Płatonowa, Fiodora Sołoguba i Gieorgija Władimowa. Profesor René Śliwowski był wieloletnim pracownikiem Instytutu Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego i członkiem Związku Literatów Polskich. Wszyscy polscy rusycyści znają jego fundamentalne monografie poświęcone Antonowi Czechowowi, czy Andriejowi Płatonowowi. Ostatnie dwie ważne prace – Rosja, nasza miłość (z Wiktorią Śliwowską, Iskry, 2008) oraz Rusycystyczne peregrynacje (Wyd. Instytutu Historii PAN, 2010) jak zwykle zwróciły uwagę znakomitym stylem, przenikliwością obserwacji i ogromną wiedzą ich Autora.

Wybrane publikacje Rene Śliwowskiego: Antoni Czechow (Wiedza Powszechna, 1965), Czechow w oczach krytyki światowej (PIW, 1971), Andrzej Płatonow (z Wiktorią Śliwowską, Czytelnik, 1983), Rosja, nasza miłość (z Wiktorią Śliwowską, Iskry, 2008), Rusycystyczne peregrynacje (Wyd. Instytutu Historii PAN, 2010).
 

Na fotografii zdjęcie okładki książki pt. Rosja, nasza miłość, napisanej we współautorstwie z małżonką  Wiktorią Śliwowską (Iskry, 2008)